چگونه باکتری های گرسنه مواد مغذی موجود در محيط اطراف خود را احساس مي كنند
پژوهش جدید انجام شده نشان داد که چگونه باکتری، متابولیسم خود را تنظیم می نماید؛ یافته ای که می تواند به مبارزه علیه بیماری های عفونی از قبیل سل کمک نماید.
محققان دانشگاه لستر نشان دادند چطور باکتری مواد غذایی موجود در محيط اطراف خود را احساس مي كند؛ یافته ای که می تواند دانش مهمی در تولید انواع داروها و آنتی بیوتیک ها جهت مبارزه علیه طیفی از بیماری ها از جمله توبرکلوزیس باشد.
این تیم تحقیقاتی به رهبری دکتر هلن اوهار (Helen O'Hare) از دپارتمان عفونی، التهاب و ایمنی دانشگاه لستر عملکرد پروتئین ویژه ای تحت عنوان Kinase G را بررسی نمود که به گروهی از باکتری ها از جمله مایکوباکتریوم توبرکلوزیس اجازه می دهد آمینواسیدها را از محیط اطراف خود جداسازی نماید که به واسطه آن باکتری می تواند متابولیسم خود در پاسخ به مواد غذایی را تعدیل نماید.
این پروتئین در طیف وسیع و مهمی از باکتریی ها از جمله عامل بیماری سل در انسان ها و همچنین باکتری های مهم در تولید غذا و آنتی بیوتیک وجود دارد. این پژوهش نوعی از مواد غذایی که حس می شوند (آسپارتات و گاوتامات) و همچنین حسگر پروتئینی که قالبیت شناسایی مواد غذایی را دارد را شناسایی نمود.
درک اینکه چگونگه باکتری قادر به جداسازی و پاسخ به آمینواسیدها در محيط اطراف خود می باشد، اطلاعات مفیدی را برای دانشمندان در زمینه درک نحوه عملکرد باکتری و چگونگی هدف گذاری دارویی برای یک پروتئین خاص را ارائه می نماید.
دکتر اوهار گفت: "پروتئین کیناز سرین تریئونین در تمام میکروارگانیسم ها؛ از انسان تا باکتری شناسایی شده است اما، این پروتئین ها در باکتری ها کمتر شناخته شده هستند. یافته ها نشان دهنده یکی از اولین موارد شناسایی شده در مورد باکتری ها است که امکان شناسایی محرک هایی را فراهم می کند که سیگنال ایجاد می کنند.
یک پاتوژن باکتری می تواند همان اسیدهای آمینه ای را که انسان می تواند بچشد را مزه نماید. این سنسور ساختار مشابهی برای گیرنده های گلوتامات انسانی نیز دارد، اما نحوه انتقال اطلاعات به سلول های باکتریایی متفاوت است و شامل مجموعه ای متفاوت از پروتئین ها است که با سیستم های سیگنالینگ که قبلا مطالعه شده اند مغایرت دارد.
"این پژوهش علاوه بر اینکه اطلاعات مهمی در خصوص اینکه چگونه یک پاتوژن می تواند مواد غذایی موجود در نیچ های بدن انسان را حس کند را فراهم نمود، نشان داد چگونه باکتری های غیرپاتوژن نیز می توانند محیط اطراف خود را حس کنند."
"این تیم قادر بود روی این مسئله کار کند که کدام پروتئین ها می توانند با حذف مواد ژنتیکی خاص برای تولید پروتئین ها از یک ژن باکتری، در حس کردن مواد غذایی به باکتری کمک کنند. با حذف ژن ها، آن ها دریافتند که این امر باعث اختلال در توانایی باکتری ها برای حس کردن مواد غذایی است که در واقع تایید کننده عملکرد ژن ها می باشد."
با استفاده از کریستالوگرافی اشعه ایکس در منبع نور الماس، محققان همچنین توانستند ساختار این پروتئین حسگر را تعیین نموده و پیش بینی نمایند که کدام دسته از سایر باکتری ها می توانند اسیدهای آمینه را به همین شیوه حس کنند.
دکتر اوهار افزود: "یافته های ما اهمیت بیشتری برای سایر پاتوژن ها از جمله مایکوباکتری های غیر سلی و همچنین اکتینوباکتریا دارد که برای تولید میلیاردها دلار اسید آمینه و آنتی بیوتیک در سال استفاده می شوند."
حمایت مالی از این تحقیقات توسط گروه بیوتکنولوژی، وزارت علوم و فناوری، دولت هند، کمیسیون بورس تحصیلی کشورهای مشترک المنافع و شورای تحقیقات پزشکی فراهم شده است.