مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی

پس از ابتلا به عفونت ناشی از باسیل مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (با رنگ قرمز مشخص گردیده است)، ماکروفاژها (هسته آبی رنگ) ریزقطرات چربی را متراکم می سازند (سبز). مطالعه شبکه کنترل بیان آنزیمی منحصر به فردی که به هنگام ابتلا به عفونت ناشی از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در تغییر متابولیسم این باکتری به لیپید به عنوان ماده غذایی نقش اساسی را ایفا می نماید، موضوع مقاله ایی است که توسط محققان دانشگاه های رایس و راتگرز منتشر گردید. با بهره گیری از این متودولوژی جدید محققان به این بینش دست می یابند که چگونه و چرا شبکه های بیوشیمیایی آنگونه که انتظار می رود عمل نمی نمایند. محققان استدلال نموده اند که استرس القاکننده فعال سازی مسیرهای متابولیکی تطبیقی که ژن های گلی اکسالات را دربر می گیرند، تنها تا زمانی که پروتئین کافی جهت دستیابی به پایداری مطلوب وجود داشته باشد به روند افزایشی خود ادامیه می دهند. محققان اذعان داشتند که چنانچه این فرضیه ها صحیح باشند، مهار دارویی فعل و انفعالات منفی که مسئول پویایی غیریکنواخت می باشند، در اصل می تواند انتقال به مرحله نهفته و یا فعال سازی مجدد را ناپایدار نماید.

 

منبع : www.sciencedaily.com