مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی

بیوفیزیکدانان کشف نموده اند که چرا باکتری عامل بیماری سل به طور طبیعی تا حدودی به آنتی بیوتیک های خانواده شناخته شده فلوروکینولون ها مقاوم می باشد.

بنابرمقاله منتشر شده در نشریه توبرکلوزیس، دستگاه جدیدی ابداع گردیده است که می تواند بدون به کارگیری لنزهای شیشه ای متعارف، باکتری توبرکلوزیس را بزرگ نماید؛ و بنابراین این دستگاه در آینده نزدیک جایگزین مناسبی برای میکروسکوپ های مبتنی بر لنزهای گرانقیمت در کشورهای در حال توسعه خواهد بود.

محققان با به کارگیری تکنیک انتقال هسته سلولی سوماتیک ترانسژنیک، گاوی را به طریق ژنتیکی ابداع نمودند که سلول های آن ژن های مقاومت به مایکوباکتریوم بوویس ( عامل بیماری سل ) را بیان می نمایند

بر اساس اعلام نظر یک محقق دانشگاه سنت جاستین و همچنین استادی از دانشگاه مونترال، یک مکانیسم پیش بینی نشده پاسخ ایمنی، تنها پس از سپری شدن چند ساعت از حضور عامل بیماری زا در بدن فعال گردید.

دانشمندان مالزیایی به منظور متحول نمودن درمان بیماری های ریوی و بویژه بهبود عملکرد دارورسانی با استفاده از داروهای نانو،با متخصصان دانشگاه هاروارد همکاری نمودند؛ این شیوه درمانی در مواقعی که بجز استفاده از تکنولوژی نانو هیچ راه دیگری برای دارو رسانی به بدن وجود ندارد بسیار حائز اهمیت خواهد بود.

مؤسسه ملی تعالی سلامت و مراقبت های بهداشتی (NICE) انگلستان، دستورالعملی را به منظور پیشگیری و مداوای بهتربیماری سل منتشر نمود.

جناب اقای دکتر علی اکبر ولایتی ریاست محترم پژوهشکده سل و بیماری های ریوی مسیح دانشوری با توجه به سوابق و تجارب علمی و چهره شناخته شده بین المللی ایشان، برای سردبیری شماره ویژه مجله Biomed Research International (impact factor=1.59) با موضوع Current view on Drug-Resistant Tuberculosis: Diagnosis and Treatment انتخاب گردید.

بیماری سل یکی از کهنه ترین بیماری های تهدید کننده حیات و بهداشت عمومی می باشد که توسط مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می گردد. فاکتورهای سیگما و از جمله پروتئین سیگما F (SigF) برای بقای مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ضروری می باشند.

مشخص گردیده است که ایمنی انسانی مرتبط با آنزیم GTPase M (IRGM) از طریق تنظیم عمل اتوفاژی، در مبارزه علیه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس که پاتوژنی درون سلی است، نقش بسیار مهمی را ایفا می نماید.

از آنجایی که تشخیص بیماری سل کماکان چالش برانگیز می باشد؛ محققان به امید یافتن یک شیوه تشخیصی نوین و با به کارگیری تکنیک ELISA، به ارزیابی آنتی بادی های IgG1 سرمی علیه آنتی ژن های فاز فعال رشد مایکروباکتریوم توبرکلوزیس (ESAT_6,CFP_10,RV0717,RV3353)، پروتئین کد کننده رگولون DosR (RV1733,RV1737,RV2628,RV2029) و فاکتورهای تقویت کننده عمل احیا (RV2389,RV20867)در بیماران اقدام نمودند.