مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی

مطالعه ای که با تازگی در ژورنال Clinical Investigation چاپ گردید نشان داد که حضور یک مولکول خاص، به سیستم ایمنی اجازه می دهد که سل ریوی را به طور موثری کنترل نماید و از تبدیل آن به فرم فعال جلوگیری کند. بنا به گفته A.Khader، بیش از دو میلیارد نفر و یا به عبارتی یک سوم جمعیت جهان، با مایکوباکتریوم توبرکلوزیس آلوده شده اند. این باسیل می تواند وارد سلول ها شود و سال ها بدون ایجاد علائم باقی بماند که به عنوان سل نهفته شناخته شده است و درمان را تهدید می نماید. زمانی که بنا به دلایلی از جمله عفونت ایدز، در سیستم ایمنی اختلال ایجاد می شود، عفونت فعال گشته و منجر به بروز علائمی مانند سرفه، عرق های شبانه، تب و کاهش وزن می شود که از مشخصه های این بیماری هستند. نشانه بیماری سل که بر روی X-ray  قفسه سینه مشاهده می کنیم، گرانولوم می باشد که مجموعه ای از سلول های ایمنی هستند و سلول های ریوی آلوده را احاطه کرده اند. بنا به گفته دکتر A.Khader، چیزی که ما نمی دانیم، تفاوت میان عملکرد محافظتی گرانولوم در سل نهفته و عدم عملکرد محافظتی آن در بیماران مبتلا به سل فعال می باشد. هدف ما یافتن نشانگرهای ایمونولوژیکی است که بتوانند وضعیت عفونت را به ما نشان دهند. در این مطالعه، محققان سلول های آلوده به سل در انسان و مدل های حیوانی را بررسی کردند. آن ها دریافتند که گرانولوم های حاوی ساختارهای لنفوئیدی که در ارتباط با گره های لنفاوی هستند، نقش مهاری دارند و گرانولوم هایی که حاوی آن نیستند، با سل فعال در ارتباط هستند. هم چنین متوجه شدند که سلول های ایمنی T،  یک مولکول نشانگر سطحی با نام CXCR5 دارند که در ارتباط با حضور ساختارهای لنفوئیدی می باشد. بنا به گفته ایشان، سیستم ایمنی بدن می تواند تا همسایگی بخش مورد نظر حرکت کند اما دقیقا      نمی داند که کدام بخش مورد حمله قرار گرفته است. بنا به گفته ایشان، حضور CXCR5، آدرس اختصاصی سلول های آلوده را نشان می دهد تا سلول های ایمنی متوجه شوند که برای جلوگیری از مشکل موجود، توجه خود را در کدام بخش متمرکز کنند.
بدون CXCR5، ساختارهای لنفوئیدی شکل نمی گیرند و احتمال ایجاد سل فعال بیشتر است. زمانی که محققان سلول های CXCR5 T را از حیوان دهنده جدا و به موش های آلوده به سل که فاقد CXCR5 بودند منتقل کردند، تشکیل ساختارهای لنفوئیدی، منجر به کاهش استعداد ابتلا به سل گردید. قدرت محافظتی CXCR5، مسیر جدیدی را برای مدیریت بیماری سل نشان می دهد و این یافته ها در گسترش واکسن های موجود برای جلوگیری از عفونت موثر خواهند بود.

منبع: www.sciencedaily.com