جداسازی آنتی بادی های IgG1 تولید شده علیه آنتی ژن های Rpf و DosR تولید شده در بیماران مبتلا به سل پیش از انجام شیمی درمانی و پس از آن.
از آنجایی که تشخیص بیماری سل کماکان چالش برانگیز می باشد؛ محققان به امید یافتن یک شیوه تشخیصی نوین و با به کارگیری تکنیک ELISA، به ارزیابی آنتی بادی های IgG1 سرمی علیه آنتی ژن های فاز فعال رشد مایکروباکتریوم توبرکلوزیس (ESAT_6,CFP_10,RV0717,RV3353)، پروتئین کد کننده رگولون DosR (RV1733,RV1737,RV2628,RV2029) و فاکتورهای تقویت کننده عمل احیا (RV2389,RV20867)در بیماران اقدام نمودند.
از آنجایی که تشخیص بیماری سل کماکان چالش برانگیز می باشد؛ محققان به امید یافتن یک شیوه تشخیصی نوین و با به کارگیری تکنیک ELISA،به ارزیابی آنتی بادی های IgG1سرمی علیه آنتی ژن های فاز فعال رشد مایکروباکتریوم توبرکلوزیس (ESAT_6,CFP_10,RV0717,RV3353)، پروتئین کد کننده رگولون DosR(RV1733,RV1737,RV2628,RV2029)و فاکتورهای تقویت کننده عمل احیا (RV2389,RV20867)در بیماران اقدام نمودند. در مقایسه با افراد سالم (نمونه های کنترل)، سطح سرمی آنتی بادی IgG1در پاسخ علیه آنتی ژن های Rv0867,Rv2029,Rv2628,Rv1733, Rv3353, Rv0717, CFP_10, ESAT_6بالا بوده است.این نسبت های سرمی تا زمان آغاز درمان همچنان در سطح بالایی قرار داشتند. در مقایسه با نمونه های کنترل؛ پاسخ های آنتی بادی IgG1به آنتی ژن های Rv2628, Rv2029, Rv3353, CFP_10, ESAT_6و Rv0867پس از گذشت دوره شش ماهه شیمی درمانی با کاهش مواجه گردید. آنالیز داده ها با ROS، عملکرد تشخیصی مطلوب آنتی ژن های Rv0717Rv1733,Rv3353, Rv2628,و Rv0867را تایید نمود. داده های بدست آمده پیشنهاد می نمایند که جداسازی آنتی بادی های IgG1تولید شده در پاسخ به آنتی ژن های مایکروباکتریوم توبرکلوزیس و از جمله پروتئین های Rpfو DosRمی توانند به عنوان ابزارهای مؤثر دیگری در تشخیص بیماری سل قلمداد گردند.
منبع : www.sciencedirect.com