مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی

عفونت هایی که در نتیجه مایکوباکتریوم های سریع الرشد ایجاد می گردند ، شدیدا به عواملی هم چون خطا در مراحل تمیزکردن ، ضدعفونی کردن و استریلیزاسیون تجهیزات پزشکی مرتبط و وابسته است.

در سال 2013 ، Turrini تلاش نمود که ایجاد عفونت های ناشی از مایکوباکتریوم های سریع الرشد را که در محل عمل جراحی و در بیمارانی که تحت درمانارتوپدی قرار دارند را آنالیز نماید . روش مورد استفاده برای مطالعه ، روشی یکپارچه و منسجم بوده است .در 21 مقاله ، وجود 34 "مورد مطالعاتی "گزارش شده است. زمان متوسط برای تشخیص SSI، 80 روز ، محدوده میان چارکی 352 روز و مد ، 90 روز  بوده است.

شایع ترین علائم و نشانه های بیماری که از وضعیت بیماران گزارش شده ، درد ( 61.8% ) ، ترشح ( 50% ) ، ورم ( 14.2% ) ، تب ( 41.2% )، قرمزی ( 26.5% ) ، فستیول ( 20.6 % ) ، حرارت بالا ( 14.7% ) ، لرزش بدن ( 5.9% ) ، آبسه( 5.9% ) و هماتوم (3% ) بوده است . با توجه به اعمال جراحی که پس از تشخیص SSIدر بیماران صورت گرفته ، ، درمان آنتی بوتیکی ( 100% ) ، حذف دستگاه پروتز ارتوپدی (50% ) ، خروج منظم مایعات از زخم ( 41.2% ) ، دبریمان جراحی ( 41.2% ) ، بازنگری جراحی ( 17.6 ) ،شستشوی منطقه زخمی با جریان آب ( 23.5% )، تعویض دستگاه های پروتز ( 8.8 % )،حذف اجزا و ترکیبات پروتز ( 8.8% ) و جایگزینی ساختار و بافت پروتز ( 2.9 % ) شایع ترین اعمال انجام شده بوده است .تشخیص عوامل ایجاد کننده SSI،خصوصا با توجه به نوع عامل عفونی ؛ از شیوه متداولی که از طریق آن بتوان ضریب اطمینان پذیرش نتیجه را افزایش دهد ، پیروی نمی نماید . نمونه های سریع الرشد جداشده از محل های عفونی ، M.fortuitum( شایع ترین گونه ) ،, M.chelonae, M.abscessus,

M. goodie، , M.smegmatis, و M.wolinsky.بوده اند . پس از انجام تست حساسیت ، مشاهده گردید که حدود 80% از نمونه ها به آمیکاسین ، کلاریترومایسین و سپروفلاکسیسین ، حساس بوده اند . از جمله منابع مشکوک می توان ، وان ماساژ آبی که پیش از عمل توسط پزشک استفاده گردیده ؛ ترکیبات مایع یا پور متیل متاکریلات یا پروتز فلزی ؛ تزریق کورتیزون برای سینوویت مزمن در مدت 5 سال پیش از عمل جراحی ؛ سیستم تهویه مطبوع یا وجود محلول خیساندن و غوطه وری برای شستشوی دستگاه های پروتز با آب ؛ صابون در آب که عمل غوطه وری پا در آن انجام گرفته ،( توصیه های پزشک )؛ پیچ های bioabsorbableکه در جراحی استفاده می شوند و تزریقات داخل مفصلی دگزامتازون را نام برد ؛ با این وجود ؛ هیچ یک از آن ها تایید نشده اند .

M.fortuitum شایع ترین مایکوباکتریوم سریع الرشد جداشده بوده است ، برخی از عفونت ها پس از یک سال تشخیص داده شده اند و با معیارهای CDCکه محل عمل جراحی با استفاده از آن تعریف شده ، مغایرت داشته اند . آنالیز های انجام شده توسط محققان در این مطالعه ، نتوانسته شیوه ای را بیان نماید که مطابق با آن ، بتوان به نتیجه واحدی در این زمینه دست یافت. عفونت هایی که در نتیجه مایکوباکتریوم های سریع الرشد ایجاد می گردند ، شدیدا به عواملی هم چون خطا در مراحل تمیزکردن ، ضدعفونی کردن و استریلیزاسیون تجهیزات پزشکی مرتبط و وابسته است. در سال 2013 ، Turrini تلاش نمود که ایجاد عفونت های ناشی از مایکوباکتریوم های سریع الرشد را که در محل عمل جراحی و در بیمارانی که تحت درمانارتوپدی قرار دارند را آنالیز نماید . روش مورد استفاده برای مطالعه ، روشی یکپارچه و منسجم بوده است .در 21 مقاله ، وجود 34 "مورد مطالعاتی "گزارش شده است. زمان متوسط برای تشخیص SSI، 80 روز ، محدوده میان چارکی 352 روز و مد ، 90 روز  بوده است. شایع ترین علائم و نشانه های بیماری که از وضعیت بیماران گزارش شده ، درد ( 61.8% ) ، ترشح ( 50% ) ، ورم ( 14.2% ) ، تب ( 41.2% )، قرمزی ( 26.5% ) ، فستیول ( 20.6 % ) ، حرارت بالا ( 14.7% ) ، لرزش بدن ( 5.9% ) ، آبسه( 5.9% ) و هماتوم (3% ) بوده است . با توجه به اعمال جراحی که پس از تشخیص SSIدر بیماران صورت گرفته ، ، درمان آنتی بوتیکی ( 100% ) ، حذف دستگاه پروتز ارتوپدی (50% ) ، خروج منظم مایعات از زخم ( 41.2% ) ، دبریمان جراحی ( 41.2% ) ، بازنگری جراحی ( 17.6 ) ، شستشوی منطقه زخمی با جریان آب ( 23.5% )، تعویض دستگاه های پروتز ( 8.8 % )،حذف اجزا و ترکیبات پروتز ( 8.8% ) و جایگزینی ساختار و بافت پروتز ( 2.9 % ) شایع ترین اعمال انجام شده بوده است . تشخیص عوامل ایجاد کننده SSI،خصوصا با توجه به نوع عامل عفونی ؛ از شیوه متداولی که از طریق آن بتوان ضریب اطمینان پذیرش نتیجه را افزایش دهد ، پیروی نمی نماید . نمونه های سریع الرشد جداشده از محل های عفونی ، M.fortuitum( شایع ترین گونه ) ،, M.chelonae,

M. goodie، , M.smegmatis,M.abscessus, و M.wolinsky.بوده اند . پس از انجام تست حساسیت ، مشاهده گردید که حدود 80% از نمونه ها به آمیکاسین ، کلاریترومایسین و سپروفلاکسیسین ، حساس بوده اند . از جمله منابع مشکوک می توان ، وان ماساژ آبی که پیش از عمل توسط پزشک استفاده گردیده ؛ ترکیبات مایع یا پور متیل متاکریلات یا پروتز فلزی ؛ تزریق کورتیزون برای سینوویت مزمن در مدت 5 سال پیش از عمل جراحی ؛ سیستم تهویه مطبوع یا وجود محلول خیساندن و غوطه وری برای شستشوی دستگاه های پروتز با آب ؛ صابون در آب که عمل غوطه وری پا در آن انجام گرفته ،( توصیه های پزشک )؛ پیچ های bioabsorbableکه در جراحی استفاده می شوند و تزریقات داخل مفصلی دگزامتازون را نام برد ؛ با این وجود ؛ هیچ یک از آن ها تایید نشده اند .

M.fortuitum شایع ترین مایکوباکتریوم سریع الرشد جداشده بوده است ، برخی از عفونت ها پس از یک سال تشخیص داده شده اند و با معیارهای CDCکه محل عمل جراحی با استفاده از آن تعریف شده ، مغایرت داشته اند . آنالیز های انجام شده توسط محققان در این مطالعه ، نتوانسته شیوه ای را بیان نماید که مطابق با آن ، بتوان به نتیجه واحدی در این زمینه دست یافت.

www.infectioncontroltoday.com:منبع