مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی

پیرازینامید (داروی خط اول درمان سل)، باکتری های نهفته پایدار را از بین می برد و نقش مهمی در کوتاه کردن دوره درمان بیماری سل ایفا می نماید. این دارو برای درمان سل حساس به دارو و سل مقاوم به چند دارو (MDR-TB) استفاده می شود. اغلب باکتری ها به این دارو مقاوم می شوند و درمان افراد با مشکل مواجه می شود. در مطالعه ای که با تازگی توسط گروه John Hopkinsانجام گرفته است، مکانیزم جدید مقاومت به پیرازینامید شناخته شده است. پیش از این، گروه John Hopkins، موتاسیون در ژن های pncAو rpsAرا به عنوان علل اولیه مقاومت به پیرازینامید معرفی کردند. بنا به گفته نویسندگان مطالعه، مقاومت به پیرازینامید معمولا از طریق موتاسیون در ژن pncAرخ می دهد و این ژن کد کننده آنزیم نیکوتینامیداز / پیرازینامیداز می باشد که سبب تبدیل پیش داروی پیرازینامید به فرم فعال پیرازینوئیک اسید (POA)       می شود. در برخی مواقع نیز مقاومت به این دارو در ارتباط با موتاسیون در هدف دارویی RpsA(پروتئین ریبوزومیS1)    می باشد. فرم فعال پیرازینامید (POA) از طریق تعامل شیمیایی با RpsA، سبب جلوگیری از فرایند trans-translation     می شود که برای بقاء باکتری تحت شرایط استرس ضروری می باشد. بنا به دلایلی ناشناخته، برخی از باکتری های مقاوم به پیرازینامید فاقد موتاسیون در pncAو rpsAهستند. نتیجه مطالعه نشان داده که ممکن است موتاسیون در ژن panD، در ایجاد مقاومت به پیرازینامید نقش داشته باشد. panD، اسپارتات دکربوکسیلاز را کد می کند که در سنتز آمینو اسید β-alanine نقش دارد (پیش ماده برای بیوسنتز pantothenate]ویتامین B5[وکوانزیم A). موتاسیون در panD، علاوه بر محیط آزمایشگاهی، در ایزوله های بالینی مانند سویه M.canettiمقاوم به پیرازینامید و یک سویه MDR-TBمقاوم به پیرازینامید نیز شناسایی شده است. شناخت و درک مکانیزم داروی پیرازینامید قابل اهمیت می باشد زیرا جایگزین کردن این دارو با دارو های دیگر درمان سل، منجر به کاهش اثر درمان می گردد. بنا به گفته Ying Zhang، جهت شناسایی      موتاسیون های مرتبط با مقاومت، حدود دو سال زمان صرف گردید و منجر به شناخت مکانیزم های جدید مقاومت به پیرازینامید گردید. Zhangو همکارانش بر این باور هستند که panDمی تواند هدف خوبی برای درمان جدید آنتی بیوتیکی باشد و به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز داریم.

منبع : Sciencedaily