مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی

با توجه به افزایش روند مقاومت دارویی میکروب سل در طول سالیان طولانی، محققان سوئدی 5-styryl-oxathiazol-2-onesرا به عنوان ترکیبات مهار کننده پروتئازوم مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مورد آزمایش قرار دادند. پروتئازوم ها کمپلکس های تجزیه کننده پروتئینی می باشند که برای بقای توبرکلوزیس مهم بوده و در نتیجه، یک هدف دارویی بسیار عالی می باشند. این ترکیبات به طور انتخابی، پروتئازوم میکروب سل را مهار نموده که به شکل ویژه علیه توبرکلوزیس نهفته (غیرقابل تکثیر ) موثر می باشند. این عملکرد از این منظر حائز اهمیت می باشد که توبرکلوزیس نهفته معمولا تحت تاثیر اکثریت داروها قرار نمی گیرد و همین مسئله به طولانی شدن مدت زمان درمان آن منجر می شود.

منبع: www.chemistryviews.org