مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی

در مطالعه ایی که به تازگی صورت پذیرفته است، محققان به منظور تعیین کمی فراوانی لاواژهای برونکوآلوئولار (BAL) و آن دسته از سلول های خون محیطی که قادر به تولید اینترفرون گاما در پاسخ به تست PPD، آنتی ژن 85Bو آنتی ژن های CFP-10و ESAT-6می باشند، شیوه ELISPOTرا مورد استفاده قرار داد. CFP-10و ESAT-6به عنوان آنتی ژن های اختصاصی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در افراد مبتلا به عفونت سلی نهفته (LTBI) به شمار می آیند. در مقایسه با خون محیطی، سلول های لاواژ برونکوآلوئولار افراد مبتلا به عفونت سلی نهفته در ارائه نحوه پاسخ سلول های Tدر مواجه با PPDو آنتی ژن های 85Bو CFP-10عملکرد بسیار موثری را از خود نشان داده اند؛ اما این امر در پاسخ به آنتی ژنESAT-6  صادق نبود. سلول های پایه لاواژهای برونکوآلوئولار در بیماران مبتلا به سل نهفته نیز در تولید فاکتور Mig(CXCL9) در مواجه با PPDو آنتی ژن های 85Bو CFP-10بسیار غنی عمل نمودند. این یافته ها پیشنهاد می نمایند که غنی سازی سلول های Tویژه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس که شامل لاواژهای برونکوآلوئولار می باشند، ابزاری منحصر به فرد برای بروز بیماری سل ریوی فعال نمی باشد و حتی بالعکس؛  می تواند در امر حفاظت از عود مجدد عفونت در افرادی که نسبت به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مصون هستند مشارکت داشته باشد.

 

منبع : www.tuberculosisjournal.com