مرکز تحقیقات مایکوباکتریولوژی

نتایج یک مطالعه مروری سیستماتیک در مقیاس وسیع که در نشریه " PLOS Medicine " به چاپ رسیده است نشان داد درمان کودکان مبتلا به سل مقاوم به چند دارو (MDR-TB) موفقیت آمیز می باشد. این مطالعه به منظور آگاهی رسانی نسبت به دستورالعمل های سازمان بهداشت جهانی در زمینه درمان MDR-TB در کودکان مورد استفاده قرار گرفت.

این مطالعه که توسط گروهی از محققان بین المللی انجام شد، شامل یک بررسی مروری و متاآنالیز داده های بیمار در مورد خصوصیات بالینی و نتایج درمانی 975 کودک از 18 کشور بود. نتایج نشان می دهد که 78٪  از این کودکان (764 از 975) درمان موفقیت آمیزی با داروهای خط دوم MDR-TB داشته اند.

تقریبا 32000 کودک هر ساله به MDR-TB (مقاومت به دو داروی اصلی ضد سلی یعنی ایزونیازید و ریفامپین) دچار می شوند. پروفسور آنیک هسلینگ (Anneke Hesseling) از مرکز سل دزموند توتو، دانشکده پزشکی و بهداشت، دانشگاه استلنبوش گفت "درمان MDR-TB طولانی تر است و نیازمند داروهایی است که سمی تر هستند. این رژیم ها به دلیل طول مدت درمان، سمیت دارویی و عدم وجود فرمولاسیون مناسب برای کودکان، اغلب مشکل بوده اند و تحمل آن ها به خصوص برای کودکان دشوار می باشد." "تا به امروز، در خصوص درمان مطلوب برای این کودکان اطلاعات بسیار محدودی در دسترس بوده است. در نتیجه، این مطالعه مروری اطلاعات بسیار مهمی را در مورد نتایج بالقوه درمانی برای این کودکان و نیز اخبار بسیار خوبی را در زمینه مبارزه با سل را ارائه می دهد."

"مثال های پژوهشی بسیار کمی وجود دارد که محققان اطلاعات خود را از طریق آن ها برای عموم به اشتراک گذارده اند و این موضوع به طور چشمگیری آن چیزی است که این تیم از محققان جهانی انجام داده اند؛ آنچه که کمک می کند تا اطمینان حاصل کنیم که تمام داده های منتشر شده و منتشر نشده جهت درمان کودکان مبتلا به MDR-TB مورد بررسی قرار می گیرند." دکتر تامارا کردو (Tamara Kredo )، همکار و متخصص ارشد در  Cochrane افریقای جنوبی که یک واحد تحقیقاتی داخلی در شورای تحقیقات پزشکی آفریقای جنوبی می باشد در این خصوص گفت "این پژوهش 2772 گزارش را مورد بررسی قرار داد و در نهایت تنها 33 مطالعه واجد شرایط برای پذیرش در این مطالعه مروری بودند."
نیاز به درمان HIV
این مطالعه مروری همچنین نیاز فوری به درمان در کودکان مبتلا به عفونت همزمان HIV و سل را نشان داد. درمان سل در کودکان مبتلا به HIV که درمان ضد رتروویروسی (ART) دریافت نکرده بودند با موفقیت کمتری همراه بود.
پروفسور هسلینگ گفت " درمان تنها در 56٪ از کودکانی موفق بود که از منظر باکتریایی، سل آن ها تایید شده بود و به HIV مبتلا بوده اند اما در طول دوره درمان MDR-TB هیچ درمان ضد رتروویروسی دریافت نکرده بودند." "این آمار در مقایسه با آن دسته 82٪  ای کودکانی است که به HIV مبتلا بوده و تحت درمان ضد رتروویروسی نیز قرار گرفته بودند.
"این داده ها ضرورت نیاز به درمان ضد رتروویروسی در این کودکان را برجسته ترمی نماید، چیزی که باید در جوامعی با درصد بالای عفونت همزمان HIV و سل در اولویت قرار گیرد."
سوء تغذیه به عنوان عامل دیگری که نتیجه درمان را تحت تاثیر قرار می دهد معرفی گردید و نیاز به راه حل های تهاجمی و پرتلاش را برجسته ترمی نماید.

داروهای تزریقی خط دوم درمان ضد سلی و ایزونیازید با دوز بالا با موفقیت درمان در ارتباط بوده اند. با این وجود، درصد بالایی از کودکان با بیماری غیرحاد که داروهای تزریقی خط دوم درمان ضد سلی را مصرف نمی کنند هنوز خوب به درمان سابق جواب می دهند.

پروفسور هسلینگ گفت "این به این معنی است که کودکانی با بیماری غیرحاد ممکن است بتوانند از این داروهای سمی تر در امان بمانند."

دکتر کردو افزود " هنوز هم به انجام کارهای بیشتری در مورد تاثیر داروهای منفرد بر نتیجه درمان نیاز داریم. با این وجود، این نتایج برای به روز رسانی دستورالعمل های سازمان بهداشت جهانی مورد استفاده قرار گرفته است و جهت مدیریت موفق درمان MDR-TB در کودکان در سطح جهانی ضروری است که شواهد بیشتری جمع آوری شود. این کار درک بهتری از موفقیت بالقوه درمان، پتانسیل بعضی از کودکان برای دریافت رژیم های درمانی خفیف تر و کمتر سمی و درک عوامل خطر برای نتایج نامطلوب در جوامع فقیر و ضعیف را ارائه می دهد که در راستای طراحی رژیم های درمانی آتی بسیار حائز اهمیت می باشد.