گامی رو به جلو در مبارزه برای از بین بردن سل
دانشمندان بر این باورند که در مبارزه برای از بین بردن کشنده ترین بیماری عفونی جهان یعنی سل گامی رو به جلو برداشته اند
پروفسوری از واحد سلامت بین الملل دانشگاه اوتاگو اعلام نمود که یافته های حاصل از یک همکاری پژوهشی بین المللی جدید، گامی رو به جلو در مبارزه برای از بین بردن کشنده ترین بیماری عفونی جهان یعنی سل می باشد.
پروفسور فیلیپ هیل در این پژوهش که امروز در نشریه پیشرو در سطح جهان تحت عنوان " New England Journal of Medicine"منتشر گردید مشارکت داشته است. این مطالعه اثرگذاری یک روش جدید برای جلوگیری از توسعه سل نهفته و تبدیل آن به بیماری فعال را مورد ارزیابی قرار داده است.
نتایج نشان داد که رژیم درمانی روزانه با مصرف ریفامپین برای چهار ماه برای هر دو گروه خردسال و بزرگسال به همان اندازه ای موثر است که رژیم درمانی 9 ماهه دیگر آنتی بیوتیک خط دوم یعنی ایزونیازید اثرگذار می باشد.
پروفسور هیل توضیح داد "این پژوهش نه تنها از منظر پیشگیری از ابتلا به سل موثر بود بلکه شرکت کنندگان نسبت به گذشته با احتمال بیشتری موفق به تکمیل دوره درمانی خود بوده و با عوارض جانبی دارویی کمتری نیز مواجه بوده اند."
"این یک گام واقعی در جهت گیری ما برای از بین بردن سل است. این بدان معناست که ما اکنون می توانیم گزینه درمانی جذاب تری را برای میلیون ها نفر از مردم جهان که در معرض خطر ابتلا به سل هستند، ارائه دهیم."
سل یکی از بزرگترین معضلات بهداشتی جهان می باشد. تخمین زده شده است که یک چهارم جمعیت جهان به باکتری مولد بیماری سل آلوده شده اند و شمار بسیار اندکی از آن ها درمان های پیشگیرانه جهت پیشگیری از توسعه بیماری را دریافت نموده اند.
پروفسور هیل گفت " بسیار مهم است که بدانیم چنانچه ما راهی برای درمان پیشگیرانه به آن ها ارائه ندهیم، هیچگاه نمی توانیم سل را از سیاره زمین حذف کنیم."
با رهبری دکتر پروفسور منزیس (Dick Menzies) از دانشگاه مک گیل در کانادا، این مطالعه افرادی از کانادا، اندونزی، گینه، بنین، برزیل، استرالیا، کره، عربستان سعودی و غنا را استخدام نمود. تیم پروفسور هیل با تیمی از باندونگ، غرب جاوه و اندونزی همکاری نمودند تا عضویت و پیگیری روند درمانی 1000 نفر از 6900 شرکت کننده در این مطالعه را بر عهده داشته باشند.
پروفسور هیل توضیح داد اکثر مردمی که با باسیل توبرکلوزیس مواجه می شوند، بیماری را توسعه نمی دهند و مایکوباکتریوم به حالت خوابیده در سیستم بدن شخص باقی می ماند. چنانچه این شخص تحت درمان پیشگیرانه قرار بگیرد، خطر ابتلا به بیماری می تواند به نزدیک به صفر برسد.
به طور سنتی، این درمان پیشگیرانه شامل درمان روزانه با ایزونیازید برای 9 ماه می باشد اما طولانی بودن دوره درمان و عوارض جانبی، از جمله پتانسیل ابتلا به هپاتیت، مشکلات عمده ای هستند که در این مسیر وجود دارد.
در حالی که نتایج مطالعه حاضر ممکن است نتواند بر بخش بزرگی از جمعیت جهان که درمان پیشگیرانه دریافت نمی کنند، تأثیری داشته باشد،اما این احتمال وجود دارد که چنانچه محققان بتوانند حتی رژیم درمان کوتاه تری را پیدا کنند این مسئله کمتر به چشم بیاید.
"یکی از گزینه های پیش بینی شده، مصرف دوز بالاتری از ریفامپین است که در حال حاضر با ایمنی مطلوب برای درمان مننژیت سلی استفاده می شود و استفاده از آن در درمان سل ریوی نیز در دست بررسی می باشد. درمان پیشگیرانه با استفاده از دوز بالای ریفامپین برای چهار تا شش هفته، گزینه ای روشن جهت بررسی بعدی است."
در پیش بینی اهمیت رو به افزایش مبارزه با عفونت سلی نهفته برای از بین بردن بیماری سل، پروفسور هیل و دیگران، این حوزه را مرکز اصلی توجه خود قرار داده و بر انجام طیف گسترده ای از مطالعات با همکای پژوهشگرانی در نقاط مختلف جهان تاکید نمودند.
امید است که بخشی از این پژوهش ها در نیوزیلند انجام شود، به عنوان مثال، ممکن است در M?ori که احتمالا نسبت بالاتری از عفونت سلی نهفته را داشته باشد انجام شود. اگرچه درصد بیماری سل در نیوزیلند کم است، اما موارد جدید ابتلا به سل همچنان در نیمی از جمعیت بیماران مسلول متولد شده در نیوزیلند که در M?ori هستند اتفاق می افتد.
پیش از این، در این سال پروفسور هیل از سوی شورای پژوهشی بهداشتی نیوزیلند گرنتی به ارزش 250000 دلار جهت بررسی سل در میان جمعیت M?ori نیوزیلند دریافت نموده بود.